Thursday 8 April 2010

Waarom wireless mesh niet werkt

(Translated by Google) Deze post is het gevolg van een mailtje die ik kreeg van een kennis. Hij kreeg een warm gevoel van wireless mesh en vroeg zich af: Waarom bel ik met mijn buurman via tig zendmasten en routing stations terwijl hij naast me staat?


Dit was mijn antwoord: 



Meshed is de natte droom van iedere netwerkwetenschapper/nerd, vooral wireless meshed… Er is echter een logisch probleem met Meshed Wireless. Het werkt niet. Elke bit vult namelijk het spectrum twee keer, als het binnenkomt op de antenne en als het doorgezonden wordt Daarmee halveer je het beschikbare spectrum en daarmee de bandbreedte. Dat is niet erg als je alleen bent, maar wel als er gebruikers over die antenne moeten (jij, jou buren, hun buren, allemaal moeten ze over die hops heen, allemaal moeten ze het beschikbare spectrum delen. Verder heb je het probleem dat er niet zoiets bestaat als meerdere snelwegen naar dezelfde plek via wireless. Dat klinkt raar, want je zit nu al voor je zelf een multi-node netwerk te schetsen met daar rechte lijntjes tussen twee nodes en dan krijg je een soortement visnet diagram met oneindig veel wegen naar Rome. Helaas, zo werkt het niet.

 Je moet cirkeltjes tekenen om iedere node. Daar waar de nodes binnen de cirkel van een andere node liggen, daar kunnen ze communiceren. Daar moeten ze echter ook het spectrum delen. Extra vervelend is dat als de cirkel niet zover gaat als de node, maar wel overlapt met de cirkel van een andere node, dat ze elkaar daar wel storen. Dat betekent dat je daar niet je maximum snelheid kunt halen.

Wat betekent dit in de praktijk? Je wilt bits zo snel mogelijk uit de lucht plukken. Hoe korter de afstand die bits afleggen, hoe minder spectrum ze hoeven te delen met andere gebruikers. Sterker nog er komt een leuk natuurkundig principe om de hoek kijken, dat hoe korter de afstand, hoe hoger de potentiële bandbreedte van een stuk spectrum en als bonus op bonus geldt dat hogere frequentiebereiken, waar meer bits in gepropt kunnen worden kortere afstanden kunnen afleggen, dus er komen nieuwe stukken spectrum tot je beschikking waar je nog weer meer bits in kwijt kunt.

Dus bouw een zo fijn mogelijk vermaast bedraad netwerk en je krijgt een fantastisch draadloos netwerk cadeau. De andere kant op werkt het helaas niet, zonder draden geen antenne.

En waarom doen we dan zo moeilijk als je buurman naast je staat? Eigenlijk omdat het zo rot te organiseren is. Wat doe ik als je buurman even buiten verbindingsafstand loopt, als er een trein langs rijd, als het gaat regenen en alle andere stoorzenders.. De complexiteit om dit werkend te krijgen is veel groter dan te zeggen à DAAR antenne, communiceer.

Als een bonus, een gebied waar wireless mesh in een bepaalde vorm wel kan werken en dat is in hotels en conference centers, waar je niet altijd de luxe hebt om draden te laten lopen http://gigaom.com/2009/03/25/how-meraki-helped-wire-up-our-greennet-conference/

(en na een nieuw mailtje)


weet wel he, wireless mesh werkt niet niet (ja een dubbele niet), omdat we het niet geprobeerd hebben. Veel mensen hebben het geprobeerd en hebben er veel geld op verloren.  Het werkt niet omdat de logica erachter niet strookt met de realiteit van frequentiegebruik.

Wireless is een hogere orde van voodoo..
Groet,

Rudolf 

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.